‘Klacht tegen wethouder’, was de kop in het Amstelveens Nieuwsblad. Amstelvener Robert van Waning heeft een klacht tegen mij ingediend omdat ik te weinig zou handhaven in het Stadshart. Hij wil zelfs de Nationale Ombudsman inschakelen.
Uiteraard is zo’n bericht niet leuk, maar geen verrassing. Wie de naam Robert van Waning intoetst bij Google kan zien dat hij een man is met een brede belangstelling.
Israël
Van condensstrepen in de lucht, tot Israël en het zionisme, de heer van Waning heeft overal een mening over en meestal niet van de meest gematigde soort gezien de reacties die hij oproept. Zelfs de Raad voor de Journalistiek is al door hem ingeschakeld.Van Waning is in het stadshart gaan wonen en komt er nu achter dat er voordelen maar ook nadelen aan zitten. Wonen aan het Stadsplein is leuk, maar er is ook markt, er komen jonge mensen met fietsen, skates, scooters en er zijn evenementen.
Spelende kinderen
Verder is er een bruisende fontein waar kinderen graag in spelen en spelende kinderen maken wel eens geluid. Veel mensen vinden dat heerlijk. Dit geldt niet voor de heer van Waning, maar de rust van de polder vind je hartje centrum niet.
Wordt er nou gehandhaafd in het Stadshart? Nou en of. Zo zijn er in 2011 meer dan 200 bonnen uitgeschreven voor bijvoorbeeld scooters. Voor Van Waning gaat dat lang niet ver genoeg.
Chagrijnig
Hij wil dat we meer mensen op de bon slepen, de ‘overlast’ van de fontein door spelende kinderen aanpakken, skateboarden verbieden en zo gaat het maar door. Onze gemeenteraad heeft prioriteiten gesteld voor de handhaving. De veiligheid van onze inwoners voorop en daar hebben we onze handen vol aan. Soms doet hij me wel eens denken aan die chagrijnige mannetjes van de muppets.
Als we Van Waning zijn zin geven dan hebben we geen mankracht voor echte problemen. We zetten dan ook echt niet permanent mensen in uniform op het stadsplein. In zo’n stad willen we toch niet wonen?
Paal en perk
Als wethouder moet je het algemeen belang voor ogen houden en heb je de verantwoordelijkheid om niet iedereen naar de mond te praten. Van Waning komt al jaren bij de gemeente met dezelfde klachten en vervolgens is iedereen daar weer druk mee. Het kost de Amstelveense belastingbetaler een hoop geld.
Ik heb daar nu paal en perk aan gesteld en duidelijk gemaakt waar we voor staan en waarvoor niet. De prijs hiervoor is een klacht bij de Ombudsman, het zij zo.
Zie ook: AmstelveenWeb.nl
UPDATE 21-8-2012: Afgewezen klacht van Robert van Waning tegen hoofdredacteur Henk Godthelp van het Amstelveens Nieuwsblad bij de Raad van Journalistiek.
Hieronder het artikel van Henk Blanken op de Nieuwereporter.nl met de titel: de querulant en de journalistiek.
Herbert Raat 
Goed verhaal, Herbert! Jij staat bij mij bekend als degene die juist de boeven aanpakt (een aantal criminele jongeren en de ‘jaren 70-softies’ van Cardanus). Ga daar mee door. En laat Van Wanen maar een huisje huren in Bilderdam! Daar is zeker nooit wat te beleven…
Kijk even op:
http://sanderflight.blogspot.com/2012/01/realiteit-versus-gevoelens.html
Evenwichtig succes toegewenst, Herbert 😉
Herbert, wij weten hoe jij je inzet voor xe0lle Amstelveners, dat je niet altijd het belang van één individu kunt laten prevaleren boven het collectieve belang is een gegeven. Het is precies zoals je het beschrijft. Keep your lane! Succes, Claudio.
De wethouder speelt op de man en niet op de bal. Hij gaat op geen enkel punt van mijn klacht in. Het Stadshart is een winkelcentrum en (dus) een voetgangersgebied. Overal in Nederland zijn voetgangersgebieden scootervrij, domweg omdat het (natuurlijk) verboden is om daar met motorvoertuigen rond te rijden en die daar te parkeren. De gemeente Amstelveen heeft jarenlang gemeend dat snorfietsen in het Stadshart mochten rijden en parkeren omdat dat voor fietsen ook is toegestaan. Dit is een misvatting. Voor de Wegenverkeerswet zijn snorscooters (natuurlijk) vrijwel gelijk gesteld aan scooters. De berijders hoeven echter geen helm te dragen en zij mogen op fietspaden rijden. Het Stadshart is echter geen fietspad, maar een voetgangersgebied én een winkelcentrum. (Snor)scooters zijn daar ongewenst omdat er vaak hinderlijk en gevaarlijk mee wordt gereden en omdat zij herrie maken, stinken en de lucht ernstig vervuilen. Bovendien dragen (snor)scooters niet bij aan de veiligheid van het winkelcentrum. Bij veel roofovervallen worden immers scooters gebruikt. In het Stadshart kunnen zij praktisch tot aan de kassa’s van de winkels rijden. Iedereen – van jong tot oud – moet naar de winkels lópen, dus waarom niet die jeugdige scooterrijders?
Wat wethouder Herbert Raat doet is een typisch voorbeeld van ‘framing’. Met allerlei suggesties die helemaal niets met het onderwerp te maken hebben, probeert hij een kritische burger belachelijk en zelfs verdacht te maken. Dat is niet de manier waarop een rechtgeaarde liberaal en democraat zou moeten omgaan met correcte en gefundeerde kritiek op zijn beleid.
Tenslotte: Wij komen niet uit de polder. Voordat wij vier jaar geleden naar het Stadsplein verhuisden, woonden wij er zo’n 500 meter vandaan en kwamen wij vrijwel dagelijks winkelen in het Stadshart. Voordat wij naar Amstelveen kwamen, woonden wij in Amsterdam-West. Wij weten wat het betekent om in een stad te wonen. Daarom wonen wij nu hier, en met voornamelijk veel plezier.
Herbert Raat suggereert dat ik niet zou houden van die fantastische fontein en van het geluid van spelende kinderen. Met zulke en andere nare nonsens probeert hij de aandacht te leiden van mijn kritiek op het feit dat er ondanks alle regels, aankondigingen en waarschuwingen nog steeds overal scooters in het Stadshart scooters rondscheuren en geparkeerd staan.
De wethouder sleept zelfs mijn standpunten over de Israëlische bezetting en kolonisatie (= landroof) met de haren erbij. Niets is hem te dol om mij maar zo zwart mogelijk af te schilderen. Ik schaam mij echter niet voor het verdedigen van universele mensen-, burger- en volkenrechten. Die gelden voor de Palestijnen evenzeer als voor de Joden.
Ik heb niet één maar twee keer een kwestie aan de Raad voor de Journalistiek voorgelegd. Eén keer heb ik gewonnen en één keer verloren. Dat ik twee keer een zaak uiteindelijk aan de Hoge Raad heb voorgelegd én gewonnen, dat vertelt Herbert niet, want dat past niet in zijn nauwe straatje.
Terwijl ik het liefst zou zien dat het gemeentebestuur eindelijk eens zijn eigen duidelijke regels gaat handhaven, vrees ik dat ik dat met behulp van de Nationale Ombudsman zal moeten afdwingen. Wat moet, dat moet, of Herbert Raat daar nu zin in heeft of niet.
Ik had mijn reactie een tweede keer ingestuurd omdat het de eerste keer niet gelukt leek te zijn. Die tweede reactie mag wat mij betreft dus worden verwijderd, want die neemt onnodig ruimte in beslag en verstoort zo het verloop van de discussie.
Is gedaan, dank voor het bericht. vriendelijke groet, Herbert Raat
Herbert Raat haalt er allerlei dingen bij die niets met het onderwerp te maken hebben en/of zelfs domweg onwaar zijn. Zo heb ik natuurlijk nimmer bezwaar gemaakt tegen die fantastische fontein en ook niet tegen spelende kinderen. Er zijn juist weinig dingen die inspirerender zijn dan het geruis van water en leuker zijn dan het spel van jonge kinderen. Waar veel bewoners van de xb4Amstelveense Echoputxb4 op warme dagen met open ramen wél behoorlijk gestoord van kunnen raken, is het voortdurende ijselijk hoge gegil van sommige kinderen. Hun begeleiders en desnoods een wijkagent zou die krijsers best kunnen vragen om een beetje rekening te houden met omwonenden. Kijk en luister maar eens mee op: http://www.amstelveenkanbeter.nl/films/Film_057_Echoput_Stadsplein_schreeuwen_08_fontein_krijsen.mp4
Herbert Raat schrijft ook: “In 2011 zijn meer dan 200 bonnen uitgeschreven voor bijvoorbeeld scooters. De heer van Waning gaat dat lang niet ver genoeg. Hij wil dat we meer mensen op de bon slepen..”.
Wáár zijn die bonnen uitgeschreven en voor welke overtredingen? In ieder geval kennelijk niet voor overtredingen van de ‘Stadspleinregels’ die het rijden met en het parkeren van (snor)scooters in het voetgangersgebied uitdrukkelijk verbieden. Er mogen best veel minder bonnen worden uitgeschreven, als de handhaving maar merkbaar effect heeft en er geen scooters meer over het Stadsplein en met name het VOETPAD van het busstation naar het winkelcentrum rijden en daar de voetgangers met hun rollators en kinderwagens en boodschappentassen hinderen met hun rijgedrag, lawaai en stinkende en giftige uitlaatgassen.
Op de borden met Herbert Raats eigen ‘Stadspleinregels’ staat:
“Skateboarders houden rekening met iedereen.” Dat is een vage regel die eigenlijk voor iedereen geldt. Bedoeld wordt echter dat skateboarders de bewoners en bezoekers geen overlast moeten bezorgen met hun gekletter door van de muurtjes om het Stadsplein te springen. De gemeente heeft tenslotte niet voor niets (maar wel voor veel geld) een echte skatebaan aangelegd.
“En zo gaat het maar door,” verzucht Herbert Raat als hij verder geen valse en onzinnige beschuldigingen en verdachtmakingen meer kan verzinnen.
Het enige wat bewoners en bezoekers van het Stadsplein graag willen, is dat de gemeente Amstelveen haar eigen regels handhaaft. Niets meer maar ook niet (veel) minder.
De Nationale Ombudsman schreef in zijn column in De Telegraaf van 18-9-2010:
“Bij een overtreding van de wet is een gemeente in principe verplicht om op te treden. .. Ik [ben] met gemeenten en deskundigen op zoek gegaan naar spelregels om behoorlijk op verzoeken om handhaving te reageren. Kern van die spelregels is dat gemeenten transparant zijn. Als een gemeente besluit om niet of pas later te handhaven, dan moet duidelijk zijn waarom.”
Op de website http://www.raadslid.nu/nieuws_121 stond op 19 maart 2007 onder de kop ‘Handhaving’:
“Waarom handhaven? De overheid moet af van de heersende bestuurscultuur van ‘afzien van handhaven’, stelt de commissie Oosting in haar onderzoeksrapport naar aanleiding van genoemde rampen. Burgers moeten er op kunnen vertrouwen dat de overheid haar verantwoordelijkheid voor toezicht en handhaving neemt. De overheid zou zichzelf ongeloofwaardig maken als ze genomen besluiten niet handhaaft.”
In een nota ‘Handhavingsbeleid. Hoe controleert een gemeente of de regels worden nageleefd?’ staat in paragraaf ‘2.3 Gedogen of niet?’:
“In principe is de gemeente verplicht om te handhaven. In slechts een beperkt aantal gevallen mag het college afzien van handhaving, bijvoorbeeld wanneer er sprake is van een overgangssituatie of als er concreet zicht is op legalisatie.
Gedogen kan het college dus alleen in een beperkt aantal gevallen. Ten eerste moet er een schriftelijk besluit bestaan waartegen belanghebbenden bezwaar kunnen indienen. Ten tweede mag de gemeente gedogen wanneer de overtreding in tijd en omvang beperkt is en als er sprake is van een overmachtssituatie. We benadrukken dat handhaving het uitgangspunt is en gedogen de uitzondering.”
Herbert Raat, laat het Amstelveense Stadshart alstublieft niet langer een uitzondering op deze even terechte als heldere regel zijn!
De link van mijn naam naar mijn website ‘Amstelveen Kan Beter’ werkte niet. Nu wel, hopelijk. Daar zijn veel foto’s en films te zien die mijn standpunten verduidelijken. (Zet bij het bekijken van de films vooral de luidsprekers aan!)
Beste Herbert Raat, wilt u alstublieft ook het tweede deel van mijn verweer tegen uw valse beschuldigingen en verdachtmakingen plaatsen? Ook dat hoort bij democratie en publiek debat.
De door u aangehaalde uitspraak van de Raad voor de Journalistiek betrof mijn bezwaar tegen het weigeren cq verwijderen door redacties van onwelgevallige reacties. Dit leek mij (en lijkt mij nog steeds) namelijk in strijd met een democratische rechtsstaat waarin burgers niet alleen het recht maar ook de mogelijkheden moeten hebben om kritiek te uiten op wie en wat dan ook, inclusief bestuurders, journalisten en columnisten.
Een groot artikel mét foto van een wethouder in een lokale krant maakt – ondanks aantoonbare onwaarheden en nare suggesties – meer indruk dan een ingezonden brief van een inwoner. Het speelveld ligt dus toch al niet gelijk. Dankzij uw weblog kunnen wij dat misschien een beetje rechttrekken.
(Vervolg.)
Herbert Raat haalt er allerlei dingen bij die niets met het onderwerp te maken en soms zelfs domweg onwaar zijn. Zo heb ik natuurlijk nimmer bezwaar gemaakt tegen die fantastische fontein en ook niet tegen spelende kinderen. Er zijn juist weinig dingen die inspirerender zijn dan het geruis van water en leuker zijn dan het spel van jonge kinderen. Waar veel bewoners van de xb4Amstelveense Echoputxb4 op warme dagen met open ramen wél behoorlijk gestoord van kunnen raken, is het voortdurende ijselijk hoge gegil van sommige kinderen. Hun begeleiders en desnoods een wijkagent zou die krijsers best kunnen vragen om een beetje rekening te houden met omwonenden. Kijk en luister maar eens mee op:
[video src="http://www.amstelveenkanbeter.nl/films/Film_057_Echoput_Stadsplein_schreeuwen_08_fontein_krijsen.mp4" /]
Herbert Raat schrijft ook: “In 2011 zijn meer dan 200 bonnen uitgeschreven voor bijvoorbeeld scooters. De heer van Waning gaat dat lang niet ver genoeg. Hij wil dat we meer mensen op de bon slepen..”.
Wáár zijn die bonnen uitgeschreven en voor welke overtredingen? In ieder geval kennelijk niet voor overtredingen van de ‘Stadspleinregels’ die het rijden met en het parkeren van (snor)scooters in het voetgangersgebied uitdrukkelijk verbieden. Er mogen best veel minder bonnen worden uitgeschreven, als de handhaving maar merkbaar effect heeft en er geen scooters meer over het Stadsplein en met name het VOETPAD van het busstation naar het winkelcentrum rijden en daar de voetgangers met hun rollators en kinderwagens en boodschappentassen hinderen met hun rijgedrag, lawaai en stinkende en giftige uitlaatgassen.
Op de borden met Herbert Raats eigen ‘Stadspleinregels’ staat:
“Skateboarders houden rekening met iedereen.” Dat is een vage regel die eigenlijk voor iedereen geldt. Bedoeld wordt echter dat skateboarders de bewoners en bezoekers geen overlast moeten bezorgen met hun gekletter door van de muurtjes om het Stadsplein te springen. De gemeente heeft tenslotte niet voor niets (maar wel voor veel geld) een echte skatebaan aangelegd.
“En zo gaat het maar door,” verzucht Herbert Raat als hij verder geen valse en onzinnige beschuldigingen en verdachtmakingen meer kan verzinnen.
Het enige wat bewoners en bezoekers van het Stadsplein graag willen, is dat de gemeente Amstelveen haar eigen regels handhaaft. Niets meer maar ook niet (veel) minder.
De Nationale Ombudsman schreef in zijn column in De Telegraaf van 18-9-2010:
“Bij een overtreding van de wet is een gemeente in principe verplicht om op te treden. .. Ik [ben] met gemeenten en deskundigen op zoek gegaan naar spelregels om behoorlijk op verzoeken om handhaving te reageren. Kern van die spelregels is dat gemeenten transparant zijn. Als een gemeente besluit om niet of pas later te handhaven, dan moet duidelijk zijn waarom.”
Op de website http://www.raadslid.nu/nieuws_121 stond op 19 maart 2007 onder de kop ‘Handhaving’:
“Waarom handhaven? De overheid moet af van de heersende bestuurscultuur van ‘afzien van handhaven’, stelt de commissie Oosting in haar onderzoeksrapport naar aanleiding van genoemde rampen. Burgers moeten er op kunnen vertrouwen dat de overheid haar verantwoordelijkheid voor toezicht en handhaving neemt. De overheid zou zichzelf ongeloofwaardig maken als ze genomen besluiten niet handhaaft.”
In een nota ‘Handhavingsbeleid. Hoe controleert een gemeente of de regels worden nageleefd?’ staat in paragraaf ‘2.3 Gedogen of niet?’:
“In principe is de gemeente verplicht om te handhaven. In slechts een beperkt aantal gevallen mag het college afzien van handhaving, bijvoorbeeld wanneer er sprake is van een overgangssituatie of als er concreet zicht is op legalisatie.
Gedogen kan het college dus alleen in een beperkt aantal gevallen. Ten eerste moet er een schriftelijk besluit bestaan waartegen belanghebbenden bezwaar kunnen indienen. Ten tweede mag de gemeente gedogen wanneer de overtreding in tijd en omvang beperkt is en als er sprake is van een overmachtssituatie. We benadrukken dat handhaving het uitgangspunt is en gedogen de uitzondering.”
Herbert Raat, laat het Amstelveense Stadshart alstublieft niet langer een uitzondering op deze even terechte als heldere regel zijn!
Dit is het vervolg van mijn reactie op valse beschuldigingen, nare suggesties en irrelevante zaken die Herbert Raat erbij haalt om de aandacht af te leiden van zijn falende handhaving van het scooterverbod in het Amstelvense Stadshart.
Zo heb ik natuurlijk nimmer bezwaar gemaakt tegen die fantastische fontein en ook niet tegen spelende kinderen. Er zijn juist weinig dingen die inspirerender zijn dan het geruis van water en die leuker zijn dan het spel van jonge kinderen. Waar veel bewoners van de xb4Amstelveense Echoputxb4 op warme dagen met open ramen wél behoorlijk gestoord van kunnen raken, is het voortdurende ijselijk hoge gegil van sommige kinderen. Hun begeleiders en desnoods een wijkagent zou die krijsers best kunnen vragen om een beetje rekening te houden met omwonenden. Kijk en luister maar eens mee op:
[video src="http://www.amstelveenkanbeter.nl/films/Film_057_Echoput_Stadsplein_schreeuwen_08_fontein_krijsen.mp4" /]
Herbert Raat schrijft ook: “In 2011 zijn meer dan 200 bonnen uitgeschreven voor bijvoorbeeld scooters. De heer van Waning gaat dat lang niet ver genoeg. Hij wil dat we meer mensen op de bon slepen..”.
Wáár zijn die bonnen uitgeschreven en voor welke overtredingen? In ieder geval kennelijk niet voor overtredingen van de ‘Stadspleinregels’ die het rijden met en het parkeren van (snor)scooters in het voetgangersgebied uitdrukkelijk verbieden. Er mogen best veel minder bonnen worden uitgeschreven, als de handhaving maar merkbaar effect heeft en er geen scooters meer over het Stadsplein en met name het VOETPAD van het busstation naar het winkelcentrum rijden en daar de voetgangers met hun rollators en kinderwagens en boodschappentassen hinderen met hun rijgedrag, lawaai en stinkende en giftige uitlaatgassen.
Op de borden met Herbert Raats eigen ‘Stadspleinregels’ staat:
“Skateboarders houden rekening met iedereen.” Dat is een vage regel die eigenlijk voor iedereen geldt. Bedoeld wordt echter dat skateboarders de bewoners en bezoekers geen overlast moeten bezorgen met hun gekletter door van de muurtjes om het Stadsplein te springen. De gemeente heeft tenslotte niet voor niets (maar wel voor veel geld) een echte skatebaan aangelegd.
“En zo gaat het maar door,” verzucht Herbert Raat als hij verder geen onzinnige beschuldigingen en verdachtmakingen meer kan verzinnen.
Het enige wat bewoners en bezoekers van het Stadsplein graag willen, is dat de gemeente Amstelveen haar eigen regels handhaaft. Niets meer maar ook niet (veel) minder.
De Nationale Ombudsman schreef in zijn column in De Telegraaf van 18-9-2010:
“Bij een overtreding van de wet is een gemeente in principe verplicht om op te treden. .. Ik [ben] met gemeenten en deskundigen op zoek gegaan naar spelregels om behoorlijk op verzoeken om handhaving te reageren. Kern van die spelregels is dat gemeenten transparant zijn. Als een gemeente besluit om niet of pas later te handhaven, dan moet duidelijk zijn waarom.”
Op de website http://www.raadslid.nu/nieuws_121 stond op 19 maart 2007 onder de kop ‘Handhaving’:
“Waarom handhaven? De overheid moet af van de heersende bestuurscultuur van ‘afzien van handhaven’, stelt de commissie Oosting in haar onderzoeksrapport naar aanleiding van genoemde rampen. Burgers moeten er op kunnen vertrouwen dat de overheid haar verantwoordelijkheid voor toezicht en handhaving neemt. De overheid zou zichzelf ongeloofwaardig maken als ze genomen besluiten niet handhaaft.”
In een nota ‘Handhavingsbeleid. Hoe controleert een gemeente of de regels worden nageleefd?’ staat in paragraaf ‘2.3 Gedogen of niet?’:
“In principe is de gemeente verplicht om te handhaven. In slechts een beperkt aantal gevallen mag het college afzien van handhaving, bijvoorbeeld wanneer er sprake is van een overgangssituatie of als er concreet zicht is op legalisatie.
Gedogen kan het college dus alleen in een beperkt aantal gevallen. Ten eerste moet er een schriftelijk besluit bestaan waartegen belanghebbenden bezwaar kunnen indienen. Ten tweede mag de gemeente gedogen wanneer de overtreding in tijd en omvang beperkt is en als er sprake is van een overmachtssituatie. We benadrukken dat handhaving het uitgangspunt is en gedogen de uitzondering.”
(Bron: http://www.oudewater.nl/bouwen/bouwen-downloads_41075/item/folder-handhavingsbeleid_5433.html )
Herbert Raat, laat het Amstelveense Stadshart alstublieft niet langer een uitzondering op deze even terechte als heldere regel zijn!
Een groot artikel mét foto van een wethouder in een lokale krant maakt – ondanks aantoonbare onwaarheden en nare suggesties – meer indruk dan een ingezonden brief van een inwoner. Het speelveld ligt dus toch al niet gelijk. Dankzij uw weblog kunnen wij dat misschien een beetje rechttrekken.
@Herbert Raat,
Wanneer plaatst u eindelijk het tweede deel van mijn verweer tegen uw beschuldigingen en verdachtmakingen? Ik wacht daar namelijk op, zodat ik daarna in een derde deel kan ingaan op uw verwijzing naar het weblog van Henk Blanken uit 2006, waarin Mark Deuze (hoogleraar journalistiek in de VS, meen ik) mij uiteindelijk volledig gelijk gaf. (Waarschijnlijk hebt u de reacties op dat beledigende verhaal van Blanken niet gelezen.)
Ook wil ik graag nog reageren op uw opmerking dat u niet permanent mensen in uniform achter scooters aan kunt sturen. Dat dit helemaal niet nodig is, vertel ik u graag nadat u het tweede deel van mijn verweer heeft geplaatst.
Ik kom zojuist van het Amstelstation, waar ik heb gezien hoe het wél kan én gebeurt: zowel het verwijderen van fietsen en scooters en het op nummerbord bekeuren van (snor)scootereigenaars, na hen eerst telefonisch een waarschuwing te hebben gegeven.
U denkt toch niet dat u mij publiekelijk belachelijk kunt maken zonder dat ik daartegen mag en kan verdedigen?
Dit is het vervolg (deel 2) van mijn reactie op beschuldigingen, verdachtmaking en andere dingen die Herbert Raat er allemaal bij haalt om de aandacht af te leiden van zijn falende handhaving van het scooterverbod in het Amstelvense Stadshart.
Zo heb ik natuurlijk nimmer bezwaar gemaakt tegen die fantastische fontein en ook niet tegen spelende kinderen. Er zijn juist weinig dingen die inspirerender zijn dan het geruis van water en die leuker zijn dan het spel van jonge kinderen. Waar veel bewoners van de xb4Amstelveense Echoputxb4 op warme dagen met open ramen wél behoorlijk gestoord van kunnen raken, is het voortdurende ijselijk hoge gegil van sommige kinderen. Hun begeleiders en desnoods een wijkagent zou die krijsers best kunnen vragen om een beetje rekening te houden met omwonenden. Kijk en luister maar eens mee op:
[video src="http://www.amstelveenkanbeter.nl/films/Film_057_Echoput_Stadsplein_schreeuwen_08_fontein_krijsen.mp4" /]
Herbert Raat schrijft ook: “In 2011 zijn meer dan 200 bonnen uitgeschreven voor bijvoorbeeld scooters. De heer van Waning gaat dat lang niet ver genoeg. Hij wil dat we meer mensen op de bon slepen..”.
Wáár zijn die bonnen uitgeschreven en voor welke overtredingen? In ieder geval kennelijk niet voor overtredingen van de ‘Stadspleinregels’ die het rijden met en het parkeren van (snor)scooters in het voetgangersgebied uitdrukkelijk verbieden. Er mogen best veel minder bonnen worden uitgeschreven, als de handhaving maar merkbaar effect heeft en er geen scooters meer over het Stadsplein en met name het VOETPAD van het busstation naar het winkelcentrum rijden en daar de voetgangers met hun rollators en kinderwagens en boodschappentassen hinderen met hun rijgedrag, lawaai en stinkende en giftige uitlaatgassen.
Op de borden met Herbert Raats eigen ‘Stadspleinregels’ staat:
“Skateboarders houden rekening met iedereen.” Dat is een vage regel die eigenlijk voor iedereen geldt. Bedoeld wordt echter dat skateboarders de bewoners en bezoekers geen overlast moeten bezorgen met hun gekletter door van de muurtjes om het Stadsplein te springen. De gemeente heeft tenslotte niet voor niets (maar wel voor veel geld) een echte skatebaan aangelegd.
“En zo gaat het maar door,” verzucht Herbert Raat als hij verder geen onzinnige beschuldigingen en verdachtmakingen meer kan verzinnen.
Het enige wat bewoners en bezoekers van het Stadsplein graag willen, is dat de gemeente Amstelveen haar eigen regels handhaaft. Niets meer maar ook niet (veel) minder.
De Nationale Ombudsman schreef in zijn column in De Telegraaf van 18-9-2010:
“Bij een overtreding van de wet is een gemeente in principe verplicht om op te treden. .. Ik [ben] met gemeenten en deskundigen op zoek gegaan naar spelregels om behoorlijk op verzoeken om handhaving te reageren. Kern van die spelregels is dat gemeenten transparant zijn. Als een gemeente besluit om niet of pas later te handhaven, dan moet duidelijk zijn waarom.”
Op de website http://www.raadslid.nu/nieuws_121 stond op 19 maart 2007 onder de kop ‘Handhaving’:
“Waarom handhaven? De overheid moet af van de heersende bestuurscultuur van ‘afzien van handhaven’, stelt de commissie Oosting in haar onderzoeksrapport naar aanleiding van genoemde rampen. Burgers moeten er op kunnen vertrouwen dat de overheid haar verantwoordelijkheid voor toezicht en handhaving neemt. De overheid zou zichzelf ongeloofwaardig maken als ze genomen besluiten niet handhaaft.”
In de nota ‘Handhavingsbeleid. Hoe controleert een gemeente of de regels worden nageleefd?’ staat in paragraaf ‘2.3 Gedogen of niet?’:
“In principe is de gemeente verplicht om te handhaven. In slechts een beperkt aantal gevallen mag het college afzien van handhaving, bijvoorbeeld wanneer er sprake is van een overgangssituatie of als er concreet zicht is op legalisatie.
Gedogen kan het college dus alleen in een beperkt aantal gevallen. Ten eerste moet er een schriftelijk besluit bestaan waartegen belanghebbenden bezwaar kunnen indienen. Ten tweede mag de gemeente gedogen wanneer de overtreding in tijd en omvang beperkt is en als er sprake is van een overmachtssituatie. We benadrukken dat handhaving het uitgangspunt is en gedogen de uitzondering.”
(Bron: http://www.oudewater.nl/bouwen/bouwen-downloads_41075/item/folder-handhavingsbeleid_5433.html )
Herbert Raat, laat het Amstelveense Stadshart alstublieft niet langer een uitzondering op deze even terechte als heldere regel zijn!
Een groot artikel mét foto van een wethouder in een lokale krant maakt – ondanks aantoonbare onwaarheden en nare suggesties – meer indruk dan een ingezonden brief van een inwoner. Het speelveld ligt dus toch al niet gelijk. Dankzij uw weblog kunnen wij dat misschien een beetje rechttrekken.
Wethouder Herbert Raat manipuleert de volgorde van de reacties om de indruk te wekken dat hij heeft voldaan aan mijn verzoek om het vervolg op mijn verweer tegen zijn beschuldigingen en verdachtmakingen te plaatsen. Dit heb ik nu vier keer vergeefs ingestuurd, maar Herbert Raat blijft weigeren om het te plaatsen.
Voor een zelfverklaarde liberaal en democraat heeft Raat een wonderlijke opvatting over de ‘checks and balances’ in een democratische rechtsstaat en over het recht op wederhoor, verweer, weerwoord en tegenspraak dat daarvan een essentieel deel vormt.
Na een afwijzende reactie van B&W ben ik nu wel gedwongen om deze kwestie (inclusief dit schandelijke weblog) voor te leggen aan de Nationale Ombudsman.
Wat een gedoe om een paar noodzakelijke, terechte en duidelijke regels door de gemeente te laten handhaven!
Gelukkig heb ik afschriften en zelfs schermkopieën van mijn bijdragen die door Herbert Raat werden geweigerd resp. verwijderd. Democratie in de praktijk.. Ik ben benieuwd hoe de Nationale Ombudsman hierover denkt..
Wat een zooitje. Iedere keer verschijnt er een andere versie van dit weblog (althans van de reacties) op mijn scherm. Ligt dit aan Herbert Raat of aan Weblog.nl?
@Herbert Raat, nogmaals: wat een zooitje is dit weblog van u. Eerst vertikt u het dagenlang om het vervolg van mijn verweer tegen uw aantijgingen te plaatsen, en dan doet u dat drie keer. Zo lijkt het alsof ik u telkens met andere reacties bestook. Nou ja, voor de Nationale Ombudsman wordt het op deze manier wel duidelijk waartegen een burger in Amstelveen moet opboksen om te bereiken dat regels gewoon worden gehandhaafd.
In zijn ijver om een kritische burger zwart te maken en zodoende de mond te snoeren, geeft de wethouder een link naar een artikel uit 2006, waarin journalist Henk Blanken zijn gal spuwt over lezers die kritiek durven te uiten op media en journalistiek. Mark Deuze, hoogleraar journalistiek in de VS, schreef daarop o.a. de volgende reactie op 14 januari 2006 om 15:02:
“Robert schrijft: “De journalistiek moet er alleen aan wennen dat zij haar belangrijke maatschappelijke functie van informatie-selecteerder, -duider en -distributeur en die van opinieplatform en -leider nu echt waar zal moeten maken”, en maakt in die post nog meer sterke opmerkingen.
@Robert: ik denk dat je volkomen gelijk hebt – en juist daarom is het zo jammer dat zo weinig journalisten de uitdagingen van nieuwe media en een veranderende samenleving zo optimistisch interpreteren zoals jij. Ik ben het met je eens: de ‘nieuwe’ media ecologie biedt de journalistiek tal van mogelijkheden het werk beter, kritischer, transparanter, interactiever, enz. te doen.
In plaats daarvan horen we te vaak gelamenteer en cynisch geklaag, of blijven journalisten in hun zelf-reflectie steken bij de idee dat ze het toch niet zo slecht doen en vooral door moeten gaan met meer van hetzelfde.
In alle oprechtheid: ik hoop ook dat ik ongelijk heb! Maar ik denk dat de manier waarop de journalistiek over het algemeen (allerlei prachtige initiatieven uitgezonderd natuurlijk) naar zichzelf en de veranderende leefwereld kijkt garant staat voor het verder afsterven van de door jou beschreven functies die de journalistiek voor onze samenleving heeft.”
Het is de moeite waard om het hele artikel én alle reacties daarop te lezen. Ook in een democratie zijn er veel functionarissen die zich boven kritiek verheven wanen.
Beste meneer van Waning, Wat een gedrevenheid, daar heb ik veel bewondering voor! U gaat zelfs door als niemand naar u luistert en u inmiddels ook niet meer serieus genomen wordt. Er is zoveel te verbeteren in deze rommelige tijd, waarom gebruikt u uw intelligentie niet op een ander vlak? Ik ben ondernemer op het Stadsplein en had al zoveel over u gehoord. Ik zou graag met u in contact komen. Ik vind het heerlijk om met mensen te praten die een uitgesproken mening hebben. Ik kan me alleen niet aan de indruk onttrekken dat uw gedrag inmiddels wat dwangmatig is geworden. Het fotograferen van mensen en kenteken platen kunnen mensen als bedreigend ervaren, dit is niet prettig voor uw medemens. Ik zou dan ook willen vragen hiermee op te houden. Nogmaals uw inzet zou zeker welkom zijn bij een goed doel of hulporganisatie.
Geachte Gaby, dank voor uw op- en aanmerkingen. Of mijn klacht over de gebrekkige handhaving van het (snor)scooterverbod in het voetgangersgebied(!) van het Amstelveense Stadshart inderdaad niet serieus wordt genomen, zal blijken uit de behandeling ervan door de Nationale Ombudsman, dr. A.F.M. Brenninkmeijer. Herbert Raat plaatste aanvankelijk mijn reacties niet en vervolgens wel, inclusief mijn herhaalde pogingen. Zodoende verschenen er opeens allemaal dubbele en overbodige reacties. Herbert Raat heeft die expres allemaal laten staan. Beetje flauw, maar niet verrassend. U bent altijd welkom om te komen praten. Mijn adres op de Rembrandtweg (aan het Stadsplein) is u bekend. Ik maak inderdaad foto’s van (snor)scooters die in strijd met het uitdrukkelijke scooterverbod toch op het Stadsplein rijden of geparkeerd staan. Bij plaatsing op mijn website http://www.amstelveenkanbeter.nl probeer ik de kentekens onleesbaar te maken.
Geachte Gaby, dank voor uw op- en aanmerkingen.
Discussie is het voedsel van iedere democratie. Of mijn klacht over de gebrekkige handhaving van het (snor)scooterverbod in het voetgangersgebied(!) van het Amstelveense Stadshart inderdaad niet serieus wordt genomen, zal blijken uit de behandeling ervan door de Nationale Ombudsman, dr. A.F.M. Brenninkmeijer. Herbert Raat plaatste aanvankelijk mijn reacties niet en vervolgens wel, inclusief mijn herhaalde pogingen. Zodoende verschenen er opeens allemaal dubbele reacties. Ondanks mijn verzoek om die weg te halen, heeft Herbert Raat ze allemaal laten staan. Beetje flauw, maar niet verrassend. U bent altijd welkom om te komen praten over het al of niet handhaven van regels. Mijn adres op de Rembrandtweg (aan het Stadsplein) is u bekend. Ik maak inderdaad foto’s van (snor)scooters die in strijd met het uitdrukkelijke scooterverbod toch op het Stadsplein rijden of geparkeerd staan. Bij plaatsing op mijn website http://www.amstelveenkanbeter.nl probeer ik de kentekens onleesbaar te maken. Het is ondertussen tamelijk zot dat fotograferen in een voetgangersgebied als bedreigend wordt ervaren, maar rondscheurende scooters niet. Naschrift: Dit bericht was verwijderd. Ik plaats het dus nog een keer, want in een democratie moet je op kritiek toch kunnen en mogen reageren.
Daar gaan we weer. Eerst stond mijn reactie er gewoon bij, de volgende keer was-ie weg, en nu staat hij er na een herhaalde inzending twee keer! Die van 13:45 uur mag worden verwijderd, en dit bericht dus ook.