Sinds de vakantie rijden ze al weer bijna drie weken. De busjes van het leerlingenvervoer. We trekken er jaarlijks 800.000 euro voor uit. Veel geld maar deze kinderen verdienen het. Om te zorgen dat we ook waar voor ons geld krijgen ga ik elk jaar mee in een bus om te kijken hoe het gaat.
Daarom stonden teamleider Renate Zwarts, adviseur Mariska Eggerding en ik om tien over zeven deze week te wachten op een bus. Bij het plannen van de afspraak bleek dat het kantoor van de vervoerder zeer slecht bereikbaar was. Ook van ouders krijgen we hierover soms klachten.
Binnen twee minuten begon het te regenen dus we waren zeer opgelucht toen chauffeuse Souad Messaoudi kwam aanrijden. Vijf kinderen gingen mee vandaag dus een volle bak.
Bijzonder was de warme band tussen de kinderen en Souad is voor de kinderen veel meer dan alleen de chauffeuse. De eerste weken was het lastig geweest vertelde ze omdat vanwege de planning er drie scholen moesten worden aangedaan. Nu gelukkig nog twee, De Waterlelie en de Van Voorthuijsenschool in Haarlem. Toen iedereen veilig in de klas zat gingen we weer op pad terug naar Amstelveen.
Twee conclusies: de eerste is dat de bereikbaarheid van het kantoor van de vervoerder beter moet. Ten tweede krijgen we voldoende waar voor ons geld en eigenlijk veel meer. Want de liefde en aandacht van Soaud voor ‘haar kinderen in haar bus’ is niet in geld uit te drukken.
Zie hieronder een artikel in AmstelveenDichtbij van 17 maart 2013 over de eisen die we gaan meenemen in de aanbesteding voor het leerlingevervoer.
Herbert Raat 