Van 1998 tot 2001 was ik deelraadslid voor de VVD in stadsdeel Westerpark in Amsterdam. Westerpark is één van de linksere stadsdelen. Politiek stelde de VVD er niet veel voor en soms voelde ik me als een SP’er in Wassenaar.
Toch ben ik zeer verknocht geraakt aan de Staatsliedenbuurt, een mix van kunstenaars, gezinnen, studenten en allerlei andere types. Met Kock de kolenboer, mijn oud-buurman elke dag leuke gesprekken over politiek en vooral hoe links de hardwerkende ondernemer de buurt aan het uitjagen was.
In die tijd werkte ik als persoonlijk medewerker van VVD-Tweede kamerlid Stef Blok, een leuke en leerzame tijd met fantastische collega’s die vrienden geworden zijn. Op de foto staan Bas de Beijer en Rolinde Weide zij waren de medewerkers van de kamerleden Hella Voüte en Pieter Hofstra.
Hieronder foto enn een aantal artikelen uit De Staatskrant (2001) en Het Parool (2000) en in memoriam Rob Kock de laatste kolenboer van Amsterdam.
Het Parool 2000;
Centraal beleid scholen
Wethouder Van der Aa van Onderwijs kan meer dan hij laat zien. Hij toont geen toekomst beleid. Van der Aa stoot zijn neus ook vaak in de stadsdelen, waar alle bevoegdheden liggen. Dit zei gemeenteraadslid Reina Spier gisteravond in cafe Libertijn, waar de VVD een debat hield over onderwijs. De PvdA-wethouder kreeg, zonder het zelf te weten, behoorlijk wat kritiek van de VVD over zich heen.
Binnen de VVD overheerst de gedachte dat de gemeente zich op onderwijsgebied te veel gelegen laat liggen aan de stadsdelen. Duo-raadslid Peter Hafkamp viel Spier bij: ‘We mogen best eens over de grenzen heen. Het gaat wel over de opleiding van onze jeugd. We hoeven niet zo spastisch naar de regels te kijken.’
De gemeente – centrale stad heet die in plaatselijk bestuursjargon – mag best meer ingrijpen, vond Hafkamp: ‘Het gaat om de beroemde regierol van de wethouder. Het gaat om de regie willen voeren en niet bang zijn voor de stadsdelen. Je moet het durven aan te pakken, maar dat gebeurt niet.’
Het onderwijsbeleid moet in handen komen van de centrale stad, de schoolbesturen moeten in handen komen van de ouders, vond Herbert Raat, lid van de VVD-fractie in stadsdeel Westerpark. ‘Het is onbegrijpelijk dat het onderwijsbeleid is gedelegeerd naar de stadsdelen, terwijl deze geen bindende afspraken kunnen maken,’ aldus Raat.
Hij laakte het optreden van Van der Aa tijdens de actie van basisscholen in Zuidoost om leerlingen bij ziekte van leerkrachten naar huis te sturen. ‘Van der Aa deed er niets aan. Je gaat als wethouder toch niet op reces! Je roept iedereen bijeen en zorgt dat er iets gebeurt. De gemeente moet een uitzendbureau beginnen, zoals de vliegende brigade bij de politie. Bij ziekte van een leerkracht moet iemand uit die pool ter vervanging worden ingezet.’
En verder spraken de liberalen op hun wekelijkse debatavond onder meer over de tweedeling in zwarte en witte scholen, de veiligheid op en rond scholen, de vrijwillige schoolkeuze en het imago van het beroep van leraar. Ouders zijn vrij te kiezen waar ze hun kinderen op school doen – ook als dat de vorming van zwarte en witte scholen tot gevolg heeft, vond deelraadslid Roderic van Voorst uit Oud-Zuid.
Spier was van mening dat de VVD de echte problemen in onderwijsland moet inventariseren, en niet alleen de problemen van de overvolle gymnasia. ‘In Amsterdam gaat een groot deel van de leerlingen naar het vmbo. En velen missen de boot.’
Een partijlid uit de zaal was van mening dat een onderwijs gevende voorrang moet krijgen bij huisvesting. ‘Parkeren en rekening rijden zijn andere problemen waarbij een leraar geholpen kan worden. Een onderwijzer gaat echt niet in de file staan van Purmerend naar Amsterdam en daarbij geld betalen vanwege het rekeningrijden. ABN Amro betaalt het voor haar mensen, maar de scholen doen dat niet.’
‘Voor liberalen is onderwijs een van de belangrijkste portefeuilles. Het vervelende is dat er politiek gegroeide structuren zijn waar we tegenaan lopen. De VVD moet zelf inventariseren waar de knelpunten liggen en deze met collega’s bespreken,’ concludeerde Spier aan het eind van de avond.
‘Maar laten we wel positief zijn naar buiten over het onderwijs en niet alleen maar schreeuwen dat het slecht is, anders krijgen we straks helemaal niemand meer voor de klas,’ besloot Hafkamp.
Herbert Raat 